Παραφωνία εκτός μουσικής, συμφωνία εκτός τόνου, στέκεται στο πλάι – εντός χορωδίας- διασπά την ενότητα.. Ρωγμή ανάμεσα στον Άνθρωπο και στην ίδια του τη Ζωή!
Λαβύρινθος από παράδοξα, αντίφαση μέσα σε Αλήθειες που δύσκολα συμβιβάζονται, έως και αλληλοαποκλείονται.. Εαυτός ρευστός και ασαφής.. Χάσμα αγεφύρωτο ανάμεσα στη βεβαιότητα της Ύπαρξης και το περιεχόμενο..
Δεν κατανοούμε πλέον τον κόσμο, αδυνατούμε να χρησιμοποιήσουμε οικείες εικόνες και μορφές του.. Αίφνης, διαλύονται οι ψευδαισθήσεις μας μέσα σε αυτόν..
Ρήξη με τη βεβαιότητα της γνώσης.. Σκέψη που τρέφεται από αυταπάτες.. Ο Άνθρωπος αισθάνεται ξένος μπροστά σε ένα κόσμο που ολοένα πυκνώνει.. Η Ανησυχία γίνεται η Αρχή των Πάντων..
Η Ζωή γίνεται το βίωμα του παραλόγου.. Το Παράλογο γίνεται η μεταφυσική κατάσταση του συνειδητοποιημένου Ανθρώπου.. Ο μύθος του Σίσυφου υπογράφει το αιώνιο διαζύγιο δύο ιδεών..
Κοίτα τη Ζωή κατάματα!
Αποδοχή της παράλογης ιδιότητας της ανθρώπινης Ύπαρξης.. Αποδοχή χωρίς Παραίτηση, μέσα σε μια συνεχή Αμφισβήτηση της Πραγματικότητας, διαρκής Αναζήτηση με σταθερή Παρουσία στον Εαυτό.. Εξέγερση συνειδητή!!
Να γνωρίσει το πάθος της Ζωής, σε ένα κόσμο που είναι δοσμένος στην Αδιαφορία και στη φθαρτή Ομορφιά του.. Η Δημιουργία γίνεται η καλύτερη ευκαιρία για να διατηρεί τη συνείδηση άγρυπνη μπροστά στις λαμπερές και αλύγιστες εικόνες του κόσμου..
Το αιώνιο μαρτύριο σχηματοποιεί το αναπόδραστο.. Ο παραλογισμός της αιώνιας προοπτικής διαιωνίζεται μέσα στην αμετάκλητη στέρηση της μελλοντικής ελπίδας..
Το Μέλλον νοηματοδοτεί την Ύπαρξη;;
Μπροστά στο ασυμβίβαστο αδιέξοδο της υποτίμησης του Παρόντος, η απόλυτη αντιφατικότητα της Ύπαρξης καταδικάζεται στην Προσωρινότητα και ταυτόχρονα την απορρίπτει..
Οι ρόλοι γίνονται το δεκανίκι της ΄Υπαρξης, υποδαυλίζονται από τις φιλοδοξίες, δημιουργούν συναισθηματική πληρότητα, μεταμορφώνονται σε Πάθος για Ζωή.. γίνονται η απόλυτη προυπόθεση της ίδιας της Ζωής!!
Το Παράλογο γίνεται η μόνη Λογική που εξασφαλίζει την Ύπαρξη.. Απόλυτος γνώστης του Εφήμερου, ο Παράλογος Άνθρωπος αδυνατεί να δοθεί ολοκληρωτικά, να ενταχθεί στο οποιοδήποτε σύνολο.. Ζει αποστασιοποιημένος σε ρόλο παρατηρητή, παρά συμμετέχοντα..
Περισσότερο ανεκτικός, περιχαρακώνει την ΄Υπαρξη, προκειμένου να μην καταρρεύσει..
Η Ύπαρξη υφίσταται μόνο υπηρετώντας ένα Νόημα;;
Η Εξέλιξή της, Ακροβασία πάνω στο σχοινί της Απόλυτης Ελευθερίας..
