ABOUT US

«TOUS NOUS SERIONS TRANSFORMES SI NOUS AVIONS LE COURAGE D’
ETRE CE QUE NOUS SOMMES.»
Marguerite Yourcenar

Από πολύ μικρή είχα την αίσθηση ότι ο Χρόνος σαν έννοια είναι κατασκεύασμα του νου, διέπεται από την σχετικότητα..

Όλη μου η Ζωή, μια ατέρμονη υπαρξιακή αναζήτηση που χάνει τις συντεταγμένες της μέσα στο χώρο και στο χρόνο, επαναπροσδιορίζεται και ξάφνου φαίνεται να ξεπροβάλλει εκ νέου, καλώντας τον εσωτερικό μου κόσμο σε μια άνευ όρων έκθεση.

Ζούμε στην εποχή της απόλυτης έκθεσης. Είμαστε περισσότερο εκτεθειμένοι από ποτέ.. στον Eαυτό μας, στον εαυτό μας που παραδώσαμε και παραποιήσαμε, χαμένοι μέσα στα γρανάζια αλλεπάλληλων συγκερασμών, επιθυμιών και αναγκών, χωρίς σαφή και ευδιάκριτα όρια.

Έτσι ξεκίνησα να γράφω. Από μικρό παιδί χανόμουν μέσα στις λέξεις, πατούσα πάνω τους και ταξίδευα την ψυχή μου πάνω σε ράγες γραμμάτων, αμέτρητες.. Η συγγραφή ήταν η εξέλιξη της ανάγνωσης.

Δυσκολεύομαι να θυμηθώ με ακρίβεια τον αριθμό των βιβλίων που έχω διαβάσει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου- νηπιαγωγείο ακόμα-, από τότε που τα τόσα ερωτήματα  που ξεφύτρωναν μέσα μου, γύριζαν τις νύχτες μέσα στο μυαλό μου σαν δείκτες ρολογιού σε ένα παράλληλο φωτεινό σύμπαν, που όμως χανόταν μέσα σε ιλιγγιώδεις περιστροφές του νου και στροβιλιζόταν στη δίνη μιας απέραντης αλλά παράλληλα στενής πραγματικότητας..

Τα βιβλία, τα βιβλία ξεδιψούν την ανάγκη του νου για καλπασμό σε ελεύθερα πεδία, που να μπορεί να συναισθάνεται ακόμα και όταν δεν συγχρονίζεται με την αντίληψη, το βίωμα ή και τα δύο μαζί. Ακόμα και όταν αυτό συμβαίνει, έρχονται να καθρεφτίσουν και παράλληλα να περιθάλψουν την όποια εσωτερική αναγκαιότητα.

«Να γράφεις, να γράφεις συνέχεια!», μου έλεγαν οι φιλόλογοί μου στο
σχολείο..
«Μια φλόγα είναι η ψυχή του ανθρώπου και φωνάζει: Δεν μπορώ να
καώ, κανένας δεν μπορεί να με σβήσει.», έλεγε ο μοναδικός Ν.
Καζαντζάκης..

Η ανάγκη μου να αναζητώ νέους τρόπους δημιουργικούς για να συλλαμβάνω μέσα στο μυαλό μου και στο μέσα μου το οτιδήποτε με οδήγησε από πολύ μικρή στο να ελίσσομαι και να εναλλάσσομαι διαρκώς τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο, με στόχο την γνήσια Αυτοδιάθεση, την Αυθεντικότητα των αντιδράσεων και την αίσθηση Ευθύνης, κυρίως για τους άλλους. Για να έχει νόημα χρειάζεται να μετατοπίζεται το καθετί, Ενδιαφέρον, Περιέργεια, Προοπτική, Επιμονή, έτσι ώστε να πάλλεται και να υπάρχει, να ζει μέσα σε επαναπροσδιοριζόμενες κάθε φορά σύρθηκες.

Η εκπαίδευση που έχω λάβει σε ποικίλους τομείς, η ενεργοποιημένη μου προδιάθεση να αναζητώ και να εξερευνώ νέα πεδία, με βοηθά να εκφράσω όλη αυτή την διεργασία Αναγνώρισης και Αποδοχής της δικής μου πραγματικότητας, μέσα από την διφυή μου όψη του εκπαιδευτή και του εκπαιδευόμενου. Η μύηση σε νέα δεδομένα είναι για μένα δώρο που φέρνει Χαρά και Ολοκλήρωση.
Στα μαθήματα που κάθε φορά συμμετέχω μπορώ να προσφέρω Ενθάρρυνση ως προς την ειλικρινή διάχυση του «Εγώ», εναλλακτικές προσεγγίσεις που να κάνουν νόημα και Κινητοποίηση ως προς την
υλοποίηση του εκάστοτε Στόχου..
Η επαγγελματική μου συμμετοχή στα διεθνή ευρωπαϊκά πλαίσια της Commission – τότε ΕΟΚ- με την ιδιότητα της εκπαιδευόμενης διερμηνέα συνεδρίων (STAGE D’ INTERPETE) σε τέσσερις ξένες
γλώσσες (English / Français / Italiano / Español) και ταυτόχρονα η απόφασή μου να επιστρέψω μετά από σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, αφήνοντας πίσω ένα επαγγελματικό πλαίσιο «πολλά
υποσχόμενο», ήταν μια Δημιουργική Ανακάλυψη και για μένα την ίδια ιδιαίτερα σε ότι αφορά στην Αυτοενθάρρυνση της ειλικρινής διάχυσης του Εγώ, τόσο του δικού μου όσο και των άλλων, μέσα από μια προσέγγιση με Προοπτική και Νόημα.

Και κάπου εκεί έρχεται η στιγμή που έχοντας στις αποσκευές μου τόσες ενεργές συμμετοχές σε διεθνή σεμινάρια και συνέδρια ειδικής διδακτικής, μεθόδων και πρακτικών στη διδασκαλία των ξένων
γλωσσών, μετάφρασης και διερμηνείας, επιλέγω συνειδητά να ανιχνεύσω τον υπέροχο κόσμο της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης συνδιάζοντας δεξιότητες και βιώματα και παράλληλα τροφοδοτώντας
την δική μου ανάγκη για αναζήτηση νέων εμπειριών στον επαγγελματικό χώρο.

Ξεκίνησα επενδύοντας στην εκπαιδευτική μου κατάρτιση, στις ποικιλόμορφες δεξιότητές μου, με φάρο τις αξίες μου. Και κάπου εκεί στα μοτίβα έκφρασης – στο επίπεδο της καθημερινότητας- ο
Ενθουσιασμός, το Πάθος και η Εγρήγορση πολλές φορές σκοντάφτουν πάνω στα τείχη που υψώνει η Προσδοκία.. Τόσες ποικιλόμορφες προσλαμβάνουσες στην Αγωγή και στην Εκπαίδευση..

Θεατρική Αγωγή μαζί με επιμορφωτική δραστηριότητα για το Θέατρο
στην Εκπαίδευση, τόσο στην Αθήνα ( CLUB THEATRAL, Πανεπιστήμιο
Αθηνών, Τμήμα Γαλλικών Σπουδών – ATELIER THEATRE, Γαλλικό
Ινστιτούτο Αθηνών – ΨΥΧΟΚΙΝΗΤΙΚΗ, Πολιτιστικά Κέντρα), όσο και στη
Γαλλία σε κέντρα επιμόρφωσης σε ενεργητικές μεθόδους διεθνών
πολιτιστικών ανταλλαγών (C.E.M.E.A., FESTIVAL D’ AVIGNON)..
Η αβάσταχτη ελαφρότητα του «φαίνεσθαι»..

Η υπόδειξη μιας πραγματικής κατάστασης αποδυναμώνει καμιά φορά τον εσωτερικό μηχανισμό δημιουργίας μέσα από καινοτόμες προοπτικές. Η αίσθηση της καθημερινής ανακύκλωσης παρωχημένων
αδιέξοδων συμπεριφορών κατακερματίζει τα εσωτερικά αποθέματα ενέργειας.. Και σε εκείνο ακριβώς το σημείο είναι που χρειάζεται προσωπική Ενδυνάμωση με Εσωτερίκευση, Αναγνώριση και Αποδοχή. Στα τόσα χρόνια – αγγίζουν τα 25- που εκπαιδεύω ανθρώπους κάθε ηλικίας, τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο (Ιδιωτικά Εκπαιδευτήρια ως Καθηγήτρια Γαλλικών και υπεύθυνη Θεατρικού Τμήματος σε Γυμνάσια και κυρίως Λύκεια, καθώς και σε Ινστιτούτα Ξένων Γλωσσών ως Υπεύθυνη Πτυχίων και τα τελευταία 10 χρόνιαbστροφή στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση), τα κίνητρά μου διαρκώς εμπλουτίζονται: Ενθάρρυνση, Ενδυνάμωση, Αυτορρύθμιση, Αυτοβελτίωση με σκοπό την Δημιουργία που φέρνει Χαρά και κάνει Νόημα μέσα από την αλληλεπίδραση Εκπαιδευτή και Εκπαιδευόμενου..

Η ιαματική δύναμη της Αληθινής Σχέσης.. Το Coaching συνδέεται απόλυτα με την Δημιουργική μου Διάθεση, την Περιέργεια, την Ειλικρίνεια, την Προοπτική που διέπουν -και θέλω να
διέπουν- την δική μου οντότητα, στα πλαίσια μιας Αυτογνωσίας που σκοπό έχω να μεταλαμπαδεύσω.. Απολαμβάνοντας να ασχολούμαι με την Τέχνη – είτε μέσα από το
θέατρο, τον χορό και την ζωγραφική, τα οποία και έχω διδαχθεί, είτε μέσα από την φιλοσοφική διατριβή στην κατά Αριστοτέλη Κάθαρση των Παθημάτων την οποία και εκπόνησα στο Φ.Π.Ψ., πέντε χρόνια μετά την αποφοίτησή μου από το τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία και αποτέλεσε καμπή στην μέχρι τότε καριέρα μου, αφού ενεργοποίησε την ανάγκη για Αυτοανακάλυψη που είχε ατροφήσει ως διαδικασία με Ευθύνη και Απόφαση. Έτσι λοιπόν, επιλέγοντας να
εντρυφήσω στον μαγικό κόσμο των βιβλίων που τόσο αγαπούσα να ανακαλύπτω, τόσο μέσα από την απλή ανάγνωση όσο και από την μετάφραση με την οποία και ασχολήθηκα επαγγελματικά μετά την
επιστροφή μου από τις Βρυξέλλες, αναζήτησα μια Ολιστική Προσέγγιση για να εμβαθύνω στη δική μου Αυτογνωσιακή Συνειδητότητα. Τότε, πήρα την απόφαση να παρακολουθήσω μια
επαγγελματική εκπαίδευση στη Συμβουλευτική γονέων και στην Εξελικτική Ψυχολογία. Συμμετείχα σε αρκετές σχολές γονέων ως συντονίστρια κι όμως κάτι ακόμα έλλειπε.. Συνδιαστικά με την
εκπαιδευτική μου δραστηριότητα άνοιξαν πάλι νέοι δρόμοι Αυτορρύθμισης και Ανατροφοδότησης. Άρχισα πάλι να απολαμβάνω να βιώνω τις στιγμές μου με Αλήθεια, Χαρά και Ελευθερία βούλησης,
μέσα σε ένα ευρύ φάσμα αλληλεπίδρασης με μαθητές και γονείς, με πλέον πιο ξεκάθαρο πλαίσιο και δομή, με εστίαση σε εφαρμογή όλων αυτών των σταδίων που έχουν ήδη καταγραφεί στο μέσα μου..
Και η στιγμή για νέο ξεκίνημα φτάνει σε μια χρονική στιγμή που βιώνω την ανάγκη για επαναπροσδιορισμό πλαισίου και στόχου μέσα από τον τομέα του μάρκετινγκ, όπου και λαμβάνω εκπαίδευση για στελέχη οργάνωσης. Δοκιμάζω και στον χώρο αυτό τις δυνάμεις και αντοχές μου..
Δύο χρόνια μετά, στροφή πάλι σε ομάδες εξελικτικής Αυτογνωσίας, με απώτερο σκοπό την αποσαφήνιση και αποκρυστάλλωση επιστημονικών και βιωματικών αντιλήψεων προς μια κατεύθυνση
χωρίς ιδιαίτερες παρεκκλίσεις από την πορεία προς μια Αυτοπραγμάτωση με αίσθηση Πληρότητας. Ο χορός ήταν για μένα ένα είδος ψυχοθεραπείας.. ο στόχος δεν ήταν ξεκάθαρος, η ευθυγράμμιση
με το όραμα αδιόρατη, τα βήματα ασυντόνιστα, η δημιουργία σχολής χορού έγινε σε συνθήκες αποκομμένες από το προσωπικό όραμα και τις εσωτερικές πηγές στην τότε συνθήκη..

Μοναδική ίσως παρακαταθήκη ονείρου στην όλη διαδικασία πραγμάτωσης του δικού μου τότε οράματος υπήρξε η διοργάνωση, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση του Kids Camp, μια υπέροχη διαδρομή με
χορό, πιλάτες και zumba για παιδιά, αυτοσχεδιασμό και ψυχοκινητική, πηλό και ζωγραφική.. Έμπνευση και Δημιουργία μέσα από μια
αλληλεπίδραση μοναδικά Όμορφη με Ροή, Αλήθεια, Αγάπη.. Παγιδευμένοι μέσα σε μια ατέρμονη προσπάθεια να μεταμορφώσουμε ότι δεν γνωρίζαμε ότι διαθέτουμε, νιώσαμε
αδύναμοι και εξουθενωμένοι.. νεύρα, κατάθλιψη, απελπισία.. Ο φόβος μαρμάρωσε την ευγένεια, τον σεβασμό, την κατανόηση, την γενναιοδωρία, την συμπόνοια, την ΑΓΑΠΗ..
Να ενώσω τις τελείες.. Αν δεν ρίξεις όλη σου την ενέργεια σε ένα μόνο ποτάμι πως θα γίνεις χείμαρρος;
Νους που δεν τολμά να απομακρυνθεί από την ανάμνηση του χρόνου, προβάλλει στο μέλλον όσα έχουν γίνει.. δομείται στο παλιό, μπλέκεται στα γρανάζια της επανάληψης.. φοβάται και διαστρεβλώνει το
παρόν.. γεννά υποκρισία.. Η απελευθέρωσή μας από το φόβο είναι η έξοδός μας από το σκοτάδι της σύγχυση.. Πρόθεση και Προοπτική.. λέξεις – κλειδιά.. υπερνικούν τον φόβο.. ελευθερώνουν την
Δημιουργική μας Αναζήτηση μέσα από την Δράση.. Αφήνοντας ότι είναι χρονικά περασμένο στο Πριν του, απλά σκοντάφτουμε πάνω στην αρχέγονη Αλήθεια του δικού μας Τώρα. Η Εσωτερική μας
Μεταμόρφωση ενεργοποιείται από την Αποδοχή της Προσωπικής μας Αλήθειας.. Το να αγαπάμε γίνεται το αντίδοτο στον φόβο.. μας δίνει τη δυνατότητα να αγαπάμε και τους άλλους και να ΑΛΛΑ- ΖΟΥΜΕ..  ..μια μέρα τη φορά, μια απόφαση τη φορά. .να κρατηθούμε μακριά από όλα εκείνα που στερούνται Πνοής και Αλήθειας μέσα μας.

Αγαπημένε Baldwin..” I think that the inability to love is the central problem, because that inability masks a certain terror of being touched. And if you can’t be touched, you can’t be changed. And if you can’t be changed, you can’t be alive.” Ανοίγοντας την Ψυχή μας, μπορούμε να αισθανθούμε την σταθερή Ροή της Δημιουργικής Ενέργειας μέσα μας που θέλει να εκφραστεί.. Ηπροσωπική μας Δημιουργία τρέφει την Πίστη στην Καρδιά μας, σανμια διαρκής συνομιλία που μας φέρνει πιο κοντά στον Δημιουργό..’Ετσι αποκαλύπτεται στο μυαλό μας όλη η Σοφία του Θεού
και ενεργοποιείται η Θεραπευτική Δράση αυτής της μοναδικής πράξης Πίστης τόσο στον Εαυτό μας όσο και στους άλλους.. Τελικά, είμαστε όλοι πολύ σπουδαιότεροι από όσο μπορεί να συλλάβει
ο νους μας.. Η Προσδοκία γίνεται Συνειδητότητα .. Η ενέργεια είναι μεταδοτική.. Καλλιεργούμε την Υπομονή, την Γενναιοδωρία και την ΑΓΑΠΗ μέσα μας.. Συντονιζόμαστε με την Ομορφιά αυτού του
κόσμου..Αισθανόμαστε την Χαρά της Δημιουργίας.. Η ΖΩΗ είναι Ευλογία!!

Χαίρομαι που χωρίς αυτή τη φορά να παγώσω την εκπαιδευτική μουδράση, απεγκλωβίστηκα από τα φαντάσματα του παρελθόντος, εστίασα στα δικά μου τώρα με δεδομένες τις τρέχουσες συνθήκες και
εσωτερικές αναγκαιότητες και έστρεψα την προσοχή μου εκεί που συνέκλειναν τα τόσα διαφορετικά μου πεδία δράσης και δια βίου μάθησης..

Ονομάζομαι Γιώτα Κοροντζή και είμαι Coach, Καθηγήτρια 4 Ξένων
Γλωσσών και Μεταφράστρια. Είμαι μέλος του Association for Coaching
και του European Mentoring and Coaching Council..

Θέλω να κλείσω με μια φράση-κλειδί αγαπημένης μου Coachee, Ι.Κ.
(35 ετών), Στέλεχος Τουριστικών Επιχειρήσεων : «Ας ξεκινήσουμε τη
ζωή μας..»
To be continued..